دیافراگمی خواندن در آواز

دیافراگمی خواندن در خوانندگی

دیافراگمی خواندن یک اصطلاح است،چون حنجره و تارهای صوتیِ درون آن،در گردن و پشت سیب گلو واقع شده اند و مسلماً نمی توان از شکم یا دیافراگم یا هر جایی به جز حنجره آواز خواند یا صدایی تولید کرد.

منظور کسانی که از عبارت “دیافراگمی خواندن” استفاده می کنند،این است که جریان هوا را به طور پیوسته برای به ارتعاش در آوردن تارهای صوتی برقرار کنند.

پیوستگی بازدم مفید و از ملزومات آواز خواندن است،اما مشکل از جایی شروع میشود که خواننده بخواهد سایر قسمت های سیستم تولید صوت را نادیده گرفته و همه ی کارها را با جریان هوا انجام بدهد!

واقعیت این است آواز خواندن شاید فقط اندکی بیشتر از صحبت کردن به جریان هوا نیاز داشته باشد.

عمق فاجعه زمانی اتفاق میفتد که خواننده بخواهد حجم صدا و گستره و اوج صدایش را با افزایش بیش از حد جریان هوا(و به اصطلاح دیافراگم زدن)افزایش دهد!

در حالی که این قابلیت ها به ترتیب بر عهده ی زیر سیستم تشدید و زیر سیستم آواسازی است و هیچ ارتباطی با تنفس،افزایش شدید جریان هوا و دیافراگم ندارد!

و در پایان چند نکته : – کسی که خواننده ی خوبی است حتماً معلم خوبی نیست.

در واقع خواننده کسی است که خوب می خواند،اما معلم صداسازی کسی است که می داند چرا شما خوب نمی خوانید!

-شاید تا چهل سال پیش کسی اطلاع درست و دقیقی از زیر سیستم های تولید صوت نداشت و اکثرِ آموزه های آوازی تجربی و نادقیق بود.

این طبیعی است که با پیشرفت علم افق های جدیدی به روی محققین و مدرسین آواز باز شود و بسیاری از مِتدهای آموزشی که از قرون وسطا تدریس می شدند رد شده و منسوخ گردند.

-مطلب فوق در مورد همه ی سبک های آوازی مثل آواز سنتی (اصیل ایرانی) ،آواز کلاسیک، راک، پاپ،… صادق است.چون پایه و اساس فرایند صحیح تولید صوت یکسان است.

منبع : داود محمدی