صدای میکس در نت های بالا ، در سبک های مختلف آوازی

 

منظور از صدای میکس،صدای حاصل از ترکیبِ تشدید کننده های صوتی است. ‌

مسلماً یک نوع صدای میکس وجود ندارد و با تغییر در اِلِمان های مختلف از جمله تغییر سهم هر کدام از تشدید کننده ها،میکس های مختلف حاصل میشود.

ولی چیزی که در میکسِ همه ی سبک های آوازی مشترک است،نازک شدن صدا در نت های بالای بریج دوم است.

در واقع بعد از بریج اول سهم صدای سینه ای کم‌میشود و رنگ‌ زنانه(صدای سر) افزایش پیدا‌‌میکند.

فارغ از سبک، بعد از بریج دوم به دلیل اینکه بخش زیادی از میکس مان را صدا سر تشکیل می دهد،رنگ نازک تری خواهیم داشت و این موضوع طبیعی و غیرقابل تغییر است.

البته بسته به سبکِ آوازی می تواند با افزودن اِلِمان هایی،این صدای نازک شده را پر حجم و قوی اجرا کرد، اما نمی توان با رنگ نازک آن مبارزه کرد،چون این خلاف مکانیزم طبیعی تولید صوت است.

در موسیقی پاپ ایرانی معمولاً خواننده ها(ابی،معین،امید،…)بالا تر از نت لا(A4) را اجرا نمی کنند،به همین خاطر گوش مخاطب ایرانی به رنگ صدای نازکی که بالا دو دیِز (C#5) ایجاد میشود عادت ندارد و از شنیدنش تعجب کرده و احساسی غریبی می کند.

بعضی ها می گویند این صدای نازک فالسِتو است،بعضی ها هم فکر می کنند این صدا کاربرد آوازی ندارد!

اما تنها چیزی که مشکل دارد فقر ما در صداسازی علمی، و مقاومت ما در برابر تغییر و یادگیری است!

منبع : صفحه اینستاگرام استاد داود محمدی